ÇAĞLAYANLAR GEÇER KALEMİMDEN

çağla'yan'lar

mavi gözlerden süzülen sürgün ışığı
dize dize savrulur karanlığıma
piraye’de dile gelir sevdası
özgürlük kavgası ekmek kavgası
ama ille de memleket
memleket sevdası

prangalar eskitmez hasreti
arifçe dayanır zindanlara
kızılırmak çağlar ayazıma
durmaz özüm k’an’ar
ırak ülkelerin isyanında
düşler rengini yitirir
uz’ak sevdaları yakar
susku büyüten karanlıklar

anadolu kokan türküler
hüzünleri kanatır ustaca
damlalar dile gelir
eski sokaktaki adımlarımda
kösedağ’da ışıldayan kar
özlemler serper, isyanlar
düşleri unutmuş uykularıma

çağlayanlar geçer kalemimden

a.y.