SUSMA

SUSMA

içimdeki en uzun yolu
çoktan tükettim
öteki ben, ben oldukça
sustum
en büyük ceza değil
insan insana
dost
susma


bir erdem midir susma
yoksa
boyun eğiş mi sayrılı saldırılara
hep suskunluğum boyamadı mı
her rengi siyaha
yüreğim susma


siyahlar çarpışır içimde
asırlık suskunluğum
boyun eğişlerim sessizce
kılıçtan keskin
kıldan ince sabrım
susma


alıcısı yok
ayarını yitirmiş gümüşlerim
“söz gümüşse”
aldatılmış suskunluğum
altın halkalar dilimde
“Sükut altındır” mı
sözü unutmuş dilim
susma


yalnızlığımı öper yüreğim,
sustukça
çözülür halkalarım
inadına söyle dilim
susma
ben’den biz’e yol ola

AYŞE YAMAÇ