ÜŞÜYORUM
“Bugün kederliyim, beterim bugün
Sesime ses değse çığlık oluyor”
Yine hüzün yağıyor soğuk, yağmurlu ve puslu havadan. Yüreğim çığlık çığlığa… Hüznüm, sessiz duvarlara çarpıyor, çoğalarak geri dönüyor bana; üşüyorum.
”Üşüyor toprak, taşlar üşüyor
Vuslatı yakın eden yollar üşüyor”
Aralık, yıllardır büyüttüğüm özlemleri acılara yükleyip boşaltıyor üstüme. Gün, ışıltısını çoktan saklamış. Yitiklerim, anılardan çıkıp seriliyor bir bir önüme. Ellerimi uzatıyorum; boşluk… Soğuk ve karanlık bir boşluk… Sağanaklarımın sonu çıkmaz sokak; sevdiklerimi zamansız saklayan soğuk ve karanlık toprak…
”Yumma gözlerini uyuma bugün
Bütün gölgeler akşam oluyor”
Sarıldığım bütün sevgiler gölge, bütün gölgeler akşam… Günlerdir uykuyu unutmuş gözlerim, karanlıkta asılı bir çift hüzün feneri; ne kendine yetiyor ışığı, ne de gölgelere…
“Sabahlar isterdim asi ve mavi
Büyüsün isterdim ışığın rengi....
Ama gel gör ki kötüyüm bugün,”
Zamansız gidişlerde unutmuşum sevinçleri. Özlem ve acı büyütmüşüm yıllar yılı. Aydınlık sabahlara uyanmayı düşlere bırakmışım.
Üşüyorum şimdi; hem de çok… Yüreğim, zamansız gidişlere ayarlı… Aralık, yine korkutuyor beni. Kötüyüm yine; anlıyorsun, değil mi?
( İtalik bölümler,Asi Ve Mavi, şiir Ahmet Can Akyol, beste Onur Akın)
01.12.2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder